Hemelsbreed is het zo’n 600 kilometer van
Lhasa naar de voet van Mount Everest. Maar met een minibus doe je er twee dagen
over. Dus overnachten we in Shigatze, de tweede stad van Tibet.
De rit naar Shigatze duurt zo’n acht uur. Een
lange zit, maar geen straf. Het landschap is non stop fascinerend. Eindeloze
bergen die om het uur veranderen van kleur, vorm en samenstelling. Bovendien
vertelt Tenzin onderweg gretig over zijn land, de geschiedenis van Tibet en
haar gebruiken.
Als we een berg passeren waar grote gieren
omheen cirkelen legt Tenzin uit dat het een plek is waar sky burials
plaatsvinden. 95% van de Tibetanen kiest voor dit ritueel waarbij hun lichaam
na hun dood wordt geofferd aan gieren. Een speciale ceremoniemeester haalt het
lichaam thuis op en brengt het naar een geschikte berg. Daar wordt het lichaam
op precieze wijze in stukken gehakt en aan de vogels geofferd. Men gelooft dat
de gieren de ziel van de overleden persoon naar de hemel brengen.
 |
| Drogisterij in een klein dorp. |
 |
| Jongens worstelen met elkaar, buiten de winkel waar ze werken. |
 |
| Zanderige woestijn... |
 |
| Paarse bergen... |
 |
| Ruïne van een klooster dat werd verwoest tijdens de Culturele Revolutie. Aan de voet van de berg een nieuw klooster. |
Laat in de middag komen we aan in Shigatze,
maar er is nog tijd om het Ta Shi Lhun Po klooster te bezoeken. Het klooster
voelt als een klein dorp. Het is er rustiger dan in de kloosters van Lhasa en
de rondleiding gebeurt gemoedelijk. De wandschilderingen zijn hier het mooist
tot nu toe. Op de binnenplaatsen en in de nauwe stegen van het klooster zien we
voor het eerst monniken met hun ‘yellow hat’ op. Het is alsof we een wild dier
spotten. ‘Snel, pak de camera!’ Terug bij de kloosterpoort horen we monniken
bovenin het klooster op hun lange hoorns blazen. Dit is het Tibet als in Kuifje
in Tibet. Geweldig.
 |
| Eén van de vier tempels in het klooster. |
 |
| Moeke komt bij op een bankje. |
 |
| Leerling monnik klimt naar de slaapvertrekken. |
 |
| Drie dagen per jaar wordt er op deze muur een Tangka opgehangen, een gigantisch beschilderd doek. |
 |
| Een jonge 'Yellow Hat' monnik. |
De volgende dag rijden we verder. Drie
bergpassen moeten we over om bij Everest Base Camp te komen. Op elke top
stoppen we en van de hoogte hebben we nauwelijks last meer. De derde top is
gehuld in wolken en dat is geen goed teken. De kans om vandaag al Everest te
zien is klein.
 |
| Bovenop de eerste top. Nog prima weer. |
 |
| Souvenirverkoopster bovenop de laatste pas. |
 |
Plaspauze in de woestenij.
 |
| Laatste checkpoint voor EBC. |
|
 |
| Kak. Nog geen Everest. |
We overnachten in het tentenkamp zo’n vier
kilometer van het daadwerkelijke Base Camp, de plek waar bergbeklimmers hun
tocht naar de piek van Everest beginnen. Met een andere bus rijden we er naar
toe. Everest is nog niet helemaal te zien, maar het voelt als een voorrecht om
hier te zijn.
Samen met John en Sue, ondertussen real good
buddies, en de twee Indonesische meiden delen we een traditionele tent, gemaakt
van yakwol. Van slapen komt weinig terecht. De spanning is te groot en ’s
nachts is het ondanks de dikke dekens koud.
 |
| Basecamp. Check. 5.200 meter hoog. |
 |
| In de verte het echte basecamp, daar overnachten de klimmers die omhoog gaan. |
 |
| Gebedsvlaggen ophangen voor onze dierbaren. |
 |
| Binnenin de Rongbuk tempel aan de voet van Everest. |
 |
| Lekker vroeg naar bed. |
Als ik rond vieren naar de wc ga, is het
kraakhelder. Duizenden sterren lijken voor het oprapen te liggen. Het is echt
alsof je ze kunt aanraken. En het is een goed teken. Nu helder, morgenochtend
ook helder.
Als de zon opkomt hollen we naar buiten – daar
is ie dan. Het licht is prachtig, er zijn wat wolken, maar de piek van Everest is
goed zichtbaar. Adembenemend mooi. Wat een knots van een berg. De Alpen
verbleken bij dit natuurgeweld.
 |
| Daar is ie dan. Mount Everest rond 7:30 's ochtends. |
 |
| Een handvol giganten en de prachtige slingerweg naar EBC. |
Zonder ontbijt rijden we terug richting
Shigatze, om te stoppen op de eerste pas en daar nog eens te kijken. Vanaf het
uitkijkpunt zien we de hoogste bergen ter wereld tegen een kraakheldere blauwe
lucht: Makalu, Mount Lhotse, Mount Everest, Mount Cho Oyu en Mount XiXiaBangMa.
Eerder vertelde ik John dat we in China pech
hadden met bergen en helder weer. Zowel op Mount Hua Shan en Lao Zhai was het
zicht beperkt. Gisteren dreigde hij me daarom achter te laten bij een politie
checkpoint: ‘You’re bad luck! You’ll ruin it for everyone!’. Vandaag is hij
milder: ‘Third time’s a charm, Matt.’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten