Samen de wereld rond

De belangrijkste reden dat we naar Pokhara gaan, is om te wandelen in de Himalaya en wel in het zogenaamde Annapurna circuit. We bereiden ons goed voor op de reis: we doen research online, halen een uitgebreide kaart, stippelen de route uit en halen permits om de berg op te mogen. Daarbij huren we een slaapzak, kopen een wandelstok en pinnen een berg geld omdat er in de bergen geen pinautomaten zijn.

's Ochtends vroeg brengt een taxi ons naar het eerste dorp Nayapul (1.000 meter hoogte), waar de route start. We ontbijten met een gebakken ei en dan beginnen we met lopen. De eerste dag stijgen we 1.000 meter en beklimmen een groot deel van de 3.500 traptreden die ons te wachten staat. 

We passeren verschillende dorpjes, geiten en koeien en lopen door allerlei landschappen. De brandende zon maakt het heet en we zweten wat af. Het is nog maar de eerste dag, maar meteen pittig en als we na zes uur wandelen een 'hotel' tegenkomen met de naam van het dorp erop waar we onze eerste nacht moeten doorbrengen, zijn we opgelucht. Een oud vrouwtje wacht ons op, 'You take rest. You want drink. You want sleep.', en brengt ons lunch en laat ons de eenvoudige kamers zien. Het is allemaal prima, we zijn opgelucht dat we het gehaald hebben en vanuit onze kamer hebben we voor het eerst goed uitzicht op de Annapurna.

Op dag 2 gaan we verder met traplopen, er komt geen einde aan, verder naar boven en na een half uur lopen komen we in Urelli, het dorp waar we vannacht eigenlijk hadden moeten slapen, maar goed… 

We lopen verder en deze dag stijgen we weer 1.000 meter naar Ghorepani. Onderweg lopen we door bossen, waar schaduw voor verkoeling zorgt. Ook deze dag is pittig, maar totaal anders dan de eerste dag en we hebben het naar ons zin. Als we aankomen in Ghorepani worden de wolken boven ons donker, maar voor dat de regen losbarst kijken we naar een wedstrijd boogschieten in het dorp.

Dag 3 begint vroeg, om 3:45 gaat de wekker. We kleden ons aan en gaan met de zaklamp op pad naar Poon Hill. Binnen een half uur stijgen we nog eens 300 meter zodat we mooi uitzicht hebben op de Annapurna en een aantal andere bergen van de. We zien er de zon opkomen. Daarna dalen we terug naar ons hotel voor ontbijt. 

Dit is de eerste keer dat we dalen en het heeft meteen veel effect op de knieën van Mathieu. Vanaf dit moment beginnen we te twijfelen of we wel naar Annapurna Basecamp moeten trekken. We rusten wat uit voor dat we naar Tadapani lopen. De eerste helft van de dag klimmen we nog een handjevol honderden meters en het laatste uur dalen we er ruim vijfhonderd. 

Ook deze dag regent het, het laatste uur lopen we in de stromende regen en zijn we tot op de onderbroek nat. Als verzopen katjes komen we aan in Tadapani en we zijn uitgeput. Het stijgen en dalen in de vroege ochtend naar Poon Hill, daarna nog vijf uur wandelen waarvan een uur in de regen valt ons zwaar. Daarbij krijgt Mathieu meer last van zijn knieën en moet Kiki een slordige vijf keer per dag naar het toilet - niet om te plassen. We besluiten om de route aan te passen en in te korten. We gaan niet meer stijgen naar ABC maar langzaam dalen, terug naar Nayapul.

Dag 4 vertrekken we om 7 uur zodat we vandaag de regen voor zijn. We beginnen met twee uur dalen, uurtje omhoog en dan één uur plat! Daarna dalen we weer een vol uur. Het zwaarste uur voor Mathieu zijn knieën. Deze dag lopen we vooral door moestuintjes, akkers en bossen. Kinderen komen naar ons toe gerend en vragen om chocolade en we zien voor de eerste keer apen!