Pokhara: een plek waar je zo blijft plakken

Bijna drie weken zijn we nu in Pokhara. Nog nergens zijn we zo lang op Ć©Ć©n plek gebleven. Pokhara diende als de uitvalbasis voor onze wandeltocht en de motortoer die Mathieu deed. Tussendoor rustten we uit en werkten we vaak aan de blog en ons dagboek. 


Geen mooi strand, wel een te gek uitzicht.

Zijstraat van Lakeside Drive.  
Plannen smeden.

Ons mobiel kantoor.  

Niet slecht, toch?


De tweede stad van Nepal voelt veel kleiner en veel minder vervuild dan grote broer Kathmandu. Net als in de hoofdstad zitten praktisch alle toeristen hier op elkaar gepakt in Ć©Ć©n buurt, Lakeside, maar, de buurt is ruim opgezet. Het voelt een beetje als een Grieks eiland. Kleine hotels zijn vanaf het meer losjes tegen de heuvels aangebouwd. Ook het grote aantal betaalbare, maar zeer goede restaurants doet denken aan Griekse eilanden. Door het grote Fewa meer en de bergen voel je dat de natuur dichtbij is. De mensen zijn hier relaxt.

Veel backpackers blijven hier dan ook lang plakken. Bij ons favoriete bakkertje zien we elke ochtend dezelfde mensen hun baguettes of kommetjes yoghurt eten.

Eigenlijk heb je hier grofweg twee soorten bezoekers. De backpacker op zoek naar avontuur en de backpacker op zoek naar spiritualiteit (lees feestjes en goedkope drugs). En je hebt de bezoekers die hier eigenlijk al veel te lang zijn. Oude mannen, die vaak een beetje verloren rondlopen in verwassen kleding.

Overal zie je handgemaakte signage. 

Naaiatelier.


Gespot. Buffel tussen een soort lelie.


Wij kwamen voor avontuur en dat hebben we zeker gevonden. Maar, we hebben hier ook heerlijk gegeten, we zijn twee keer naar de film geweest in de buitenlucht, we hebben in een roeiboot gevaren, Mathieu liet zich scheren en Kiki heeft haar eerste tatoeage op deze gekke reis gescoord.

Ga je naar Nepal, dan is het vrijwel onmogelijk om niet in Pokhara te belanden, maar dat is zeker geen straf. Pas alleen op dat je niet te lang blijft plakken.

Knippen, scheren en een hoofdmassage.

In afwachting van de film.

Kiki op de pijnbank.

Met het bootje het meer over.

Dan met de benenwagen omhoog naar de Peace Pagoda.

Vanaf de top van de heuvel zie je pas hoe groot Pokhara is.

Tijdens Mathieu's motortocht krijgt Kiki kookles in een Tibetaans vluchtelingenkamp.

Kiki en Mathieu

Volg ons op onze reis rond de wereld.

1 opmerking:

  1. Wederom prachtige verhalen en foto's. Ook de video is mooi! Goed om te zien dat jullie het goed maken en via de blog ons van alles laten meemaken. We krijgen veel positieve reacties over jullie blog, ga zo door! Binnenkort weer een keer skypen? Dikke pakkerd, Henk en Rieky

    BeantwoordenVerwijderen