1

Het Palcho klooster, Kharola gletsjer en het Yamdrok meer

Onze laatste dag met de groep is er een met een vol programma. We rijden terug naar Lhasa, maar via een andere weg, om zo het Palcho klooster, de Kharola gletsjer en het Yamdrok meer te bezoeken. Een hele mond vol.

Als eerste, het klooster. We zitten nog wat slaperig in de bus, als er in de verte een grote rots opdoemt met daar bovenop een fort. We verwachten er niet te stoppen, maar toch stuurt de chauffeur de bus op het sprookjesachtige complex af.

We rijden het fort voorbij en stappen uit bij de kloosterpoort. Het is nog vroeg en het is rustig. Slechts een handjevol gelovigen loopt biddend hun rondes. In het klooster nemen we voor het eerst foto’s van de boeddhabeelden, de verzamelhal voor monniken en de vele geschriften. Hier is dat tenminste te betalen.

Buiten bekijken we de stoepa en zien we de verdedigingsmuur van het klooster. Tot nu toe is dit het enige klooster dat we hebben gezien dat volledig ommuurd is. Het kon helaas niet voorkomen dat het klooster tijdens de Culturele Revolutie deels verwoest en geplunderd werd door Chinese soldaten.

Het afgelegen fort van Gyatse.

De oprit is omlijnd met bidwielen. 
Een van de binnenpleinen met in de achtergrond de verdedigingsmuur.

Ekajati, een beschermheilige, afgebeeld met twaalf hoofden en 24 armen. 
Een andere beschermheilige, die nog niet verlicht is. Vrouwen mogen eigenlijk niet in de buurt komen, vandaar het doek voor zijn hoofd. 
Het klooster was ooit Red Hat, daarna werd het een Yellow Hat klooster. Vandaar de twee kleuren doeken om de heilige geschriften.

Boeddha is watching you.
Volgende stop is de Kharo La gletsjer. Deze ijstong glijdt van een pas hoger dan 5.000 meter. Klimmen dus. Weer een prachtige weg door de bergen. Dat hebben de Chinezen dan wel mooi gedaan. Mijn handen jeuken. Wat moet het geweldig zijn om hier motor te rijden.

Een kwartier krijgen we bij de gletsjer. We maken wat foto’s maar zijn niet echt onder de indruk. Information overload misschien. En het is erg toeristisch. Veel prullaria en meisjes in klederdracht die met je op de foto willen.


Je tong uitsteken doe je om te laten zien dat je geen zwarte tong hebt. Goed volk. 
De Gletsjer, met honderden gebedsvlaggen. 
Stoepa en wierookoven aan de voet van de gletsjer. Elk jaar trekt de gletsjer zich verder terug.


Het Yamdrok meer daarentegen, maakt wel indruk. Als we stoppen bij een uitkijkpunt kunnen we de verleiding niet weerstaan om met een Tibetaanse Mastiff op de foto te gaan, een enorme knuffelbeer van een hond.

We lopen naar de oever van het meer om foto’s te maken en het water te proeven. Het zou zout moeten zijn. Zonder uit te kijken stap ik op het water af en zak zo tot aan mijn enkels in het drijfzand. Ik probeer achteruit te lopen maar val op mijn achterwerk. Lekker dit. Ik roep Kiki maar zij is nét lekker bezig een panoramaatje te schieten. 
Het meer vanuit de bus. Foto's doen het meer geen recht.

Kiki met een levende knuffelbeer. 
Kak. Uh, modder.

In de verte de besneeuwde toppen waar we vandaan komen.

Witte shawls en gebedsvlaggen bij een hoger gelegen uitkijkpunt.
Bij de bus kan Tenzin zijn lach niet bedwingen, maar hij helpt me wat van de modder van mijn leren-Italiaanse-wandelschoenen-adviesprijs-€ 330 af te poetsen. Het is goed om Tenzin weer te zien lachen. Sinds John hem gisteren bij de lunch vroeg wat er gebeurt met Tibet als de Dalai Lama overlijdt, was hij zichtbaar aangedaan. Hij leek ziek van de vraag, geknakt. Maar het was een goede vraag; wat zal er worden van Tibet als de Dalai Lama er niet meer is? 

Kiki en Mathieu

Volg ons op onze reis rond de wereld.

1 opmerking:

  1. Anoniem19 mei 2016 om 19:20

    Jongens jongens wat een avonturen weer. Die bergen maar natuurlijk vooral... die hond! <3 Geniet ervan toppers, en blijf alsjeblieft komen met die belachelijk mooie foto's! X Maril

    BeantwoordenVerwijderen