Vanuit Mumbai
vertrekken we met de trein naar Nashik, 300km verderop. Het leuke van de trein
in India is dat je je geen moment verveelt. Het uitzicht is prachtig, vooral in
deze regio waar het regenseizoen langzaam begonnen is; overal is het groen.
Daarbij lijkt het wel of de meeste passagiers in de trein verkopers zijn, er
komt van alles voorbij.
Zo wordt er eindeloos met chai en samosa gezeuld,
vuilniszakken vol popcorn, gereedschapsets, speelgoed, kauwtabak, een man die
ritsen repareert, travestieten (we weten niet precies wat zij verkopen), grote
manden vol kleurrijk fruit en ook bedelaars doen een rondje. Iedereen gilt,
schreeuwt en vraagt om aandacht. Wij kunnen er om lachen en met ons
geperfectioneerde wuifhandje bedanken we de mensen voor hun diensten. Behalve
voor chai dan.
|
Het uitzicht in de trein. |
|
Het uitzicht vanuit de trein. |
Ook in Nashik is er
van alles heilig; de rivier, wat tempels en een grot. Helaas staat de rivier
droog waardoor het wat treurig oogt. Maar de schots en scheve houten huisjes,
de kleurrijke tempels en de levendige markt maken dat goed. Het is een relatief
klein dorp en we zijn duidelijk de enige blanken. We slenteren wat rond en
bekijken de tempels terwijl de inwoners ons bekijken.
|
Overal koepeltjes, kleurrijke daken en winkeltjes. |
|
De lokale markt. |
|
Kijken, kijken, niet kopen?! |
|
Een van de drie belangrijkste Hindi tempels aan de rivier. |
|
De drukke straatjes van Nashik. |
|
Soms leek het een western filmset, met een saloon. |
Op de weg terug zien
we een tatoeƫerder, waarschijnlijk een gypsy, aan het werk. Hij heeft het druk,
mannen komen en gaan en hij werkt snel. Geen schets, gewoon uit de losse hand
krijgen stoere mannen voor 1 of 2 euro een zonnetje of een hart met een dolk.
Hij vervangt de naalden niet en hij maakt ze niet schoon, dus dat scheelt ook
weer tijd. Handschoenen of een schone doek doet hij niet aan en als het begint
te regenen, schuilt de man onder een zeil, zijn spullen laat hij in de regen
liggen. Wordt de naald tenminste nog Ć©Ć©n keer schoongemaakt.
|
Doet mij een zonnetje om mijn Ohm teken. |
|
Het flash sheet van de tatoeƫerder. |
|
Een romantisch gebaar, hopelijk word hij er niet ziek van... |
De Ć©chte reden
waarom we naar Nashik zijn gekomen is Indiaanse wijn. Je zou het niet
verwachten, maar in deze streek zijn verschillende wijngaarden. De Indiaanse
wijn staat nog in zijn kinderschoenen, maar dat weerhoudt ons er niet van om
met de tuk-tuk naar wijnhuis Sula te gaan. We krijgen een korte uitleg, zien de
vaten en de druiven. Maar daarna komt waar we echt voor komen…. Een proeverij! Na
een dikke drie maanden zonder wijn, lusten we wel een glaasje! We proeven zes
verschillende wijnen; een bubbelwijn, twee witte, twee rode en een dessertwijn.
Hoewel we er niet echt wat van verwachten, zijn de wijnen bijzonder lekker! Met
een lichte buzz genieten we nog wat van het uitzicht op het platteland en
tuffen daarna terug in de tuk-tuk. Op naar de volgende stad!
|
De druivenranken afgezet met rozenstruiken. |
|
Zo gelukkig..... |
|
De voorraad. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten