Vanaf het dak van
ons hotel zien we slechts 300 meter verderop de meest populaire attractie van
Agra: de Taj Mahal. Maar in de vroegere hoofdstad van India is veel meer te
zien. Om de vaart er een beetje in te houden, besluiten we spontaan om zo’n
beetje alles op Ć©Ć©n dag te bekijken – de hitte beĆÆnvloedt ons rationeel
denkvermogen. Met privƩ tuk-tuk chauffeur Shabu sjezen we een dag na aankomst tien
uur lang door Agra voor de hoogtepunten.
De wekker gaat om vijf
uur, zodat we de zonsopgang bij de Taj Mahal kunnen bewonderen. Het
wereldberoemde mausoleum werd door Shah Jahan gebouwd, ter nagedachtenis van zijn
vrouw Mamtaz Mahal, zij stierf tijdens de bevalling van hun veertiende (!) kind.
Romantisch, denk je misschien, maar het verhaal gaat verder. Zo had de keizer zes
andere vrouwen. Voor hij Mamtaz trouwde, liet hij haar eerste man vermoorden.
En na haar overlijden trouwde hij met haar zus. Een Griekse tragedie, op zijn
Indiaas. Het maakt de Taj Mahal niet minder mooi. Vooral de overvloed aan verschillende
motieven gemaakt van marmer en edelsteen maken indruk.
|
De Taj Mahal in de ochtendzon. |
|
Nieuwe dingen proberen. |
|
Een van de faux minaretten. |
|
Heet en fel licht. |
|
De kaligrafie en bloemmotieven zijn gemaakt van ingelegd edelsteen. |
|
De toegangspoort. Alles symmetrisch. |
Na een snel ontbijt gaan
we door naar de Baby Taj Mahal. Een ouder mausoleum aan de andere kant van de
rivier. Doordat Ć©Ć©n brug dicht is, probeert al het ochtendverkeer via de andere
brug de overkant te bereiken. We staan muurvast in onze kleine tuktuk, overal
gaan toeters af en vanuit brommerhelmen en busramen worden we ongegeneerd
aangestaard. Vooral Kiki is slachtoffer van nieuwsgierige blikken.
De Baby Taj is een tombe
met hetzelfde grondplan en bouwmateriaal als de Taj Mahal, alleen kleiner. Wij
vinden hem veel interessanter. De Taj Mahal is relatief sober qua decoratie, de
Baby Taj is veel uitbundiger aangekleed. Naast ingelegd marmer, zijn veel muren
en plafonds ook nog eens beschilderd. En als de enige twee bezoekers kunnen we er
in alle rust van genieten (gouden tip dus!).
|
Shabu weet het ook even niet. |
|
De baby Taj. Rustiger in interessanter. |
|
Verweerde plafonds met geometrische figuren. |
|
Ook hier veel ingelegd edelsteen. |
|
Eindeloos veel motieven. |
We rijden verder
naar de oever van de Yamuna, de rivier die dwars door Agra stroomt. Vanaf de
kade hebben we een ander uitzicht op de machtige Taj Mahal. Vanaf hier kijk je
tegen de achterkant aan. We blijven er maar even staan.
We tuktukken terug
de brug over en stoppen bij het Rode Fort. Het imposante fort van rood
zandsteen wordt omsloten door een 2,5 kilometer lange vestingmuur. Na het
voltooien van de Taj Mahal werd keizer Shah Jahan hier door zijn eigen zoon
opgesloten. Vanuit zijn cel had hij uitzicht op de Taj Mahal, zijn eerbetoon
aan zijn favoriete vrouw. Een groot deel van het fort wordt nog steeds bewoond
door soldaten, een klein gedeelte is open voor toeristen. In de hete middagzon
slenteren we langzaam langs wachttorens, hoge poorten en tempels, stuk voor
stuk prachtig ontworpen en versierd. Lang houden we het er niet vol, de hitte eist
zijn tol en door alle verkeersdrukte is het veel later dan we hoopten. Hoog
tijd voor lunch.
|
De poort van het Rode Fort. |
|
Knap torentje. |
|
Een van de vele gebouwen in het fort. |
|
Zandsteen en wit marmer. De twee favoriete bouwstoffen van de Mogols. |
|
Een klein deel van de vestingmuur. |
We delen een thali
in een voor ons luxe restaurant, aangeraden door Shabu. We rekenen alsnog maar
een kleine tien euro af. Daarna door naar wat ‘ancient workshops’, oftewel
winkels waar geslepen verkooplui ons marmeren tafels, kleurrijke stoffen en Perzische
proberen te verkopen. Het is fascinerend om te zien hoe marmer wordt ingelegd
met parelmoer en andere edelstenen (elk stukje wordt met de hand op maat geslepen)
en te leren hoe je een echt Perzisch tapijt herkent (het antwoord vind je aan de onderkant van het
tapijt) maar we slaan elk aanbod om wat te kopen af. Het is goed zo. We laten
Shabu ons naar het hotel rijden, waar we de rest van de dag opgesloten blijven
in onze kamer met airco.
Een dag later
bezoeken we Fatehpur Sikri, een dorp 40 kilometer verderop. Met de bus tuffen we
binnen een uur naar de laatste resten van het Mogolrijk in deze streek. Hier bouwde
Akbar de Grote een moskee en een paleis met drie huizen voor zijn drie vrouwen,
de een Moslima, de ander Hindoe, de derde Christen. De moskee is gratis te
bezoeken en dat zullen we weten, we worden belaagd door verkopers die marmeren
olifanten, enkelbandjes en zelfs snow globes (oh, de ironie) willen verkopen.
Voor het paleis nemen
we een gids die ons over Akbar en de vele gebouwen vertelt. Het mooie van de
paleizen is dat de architectuur van alle drie de geloven van Akbar’s vrouwen werd
samengevoegd in Ć©Ć©n bouwstijl. Pilaren waarin bijvoorbeeld kruizen, swastika’s of
lotusbloemen en patronen die in moskeeƫn terugkomen worden verenigd. Akbar
voegde zelfs de drie geloven samen tot Ć©Ć©n nieuw geloof, dat zo’n tien jaar
bestond, tot aan zijn dood – wie weet hoe de wereld eruit had gezien als dit
nieuwe, relatief universele geloof zich verder had verspreid.
|
Tientallen koepeltjes op de toegangspoort van de moskee. |
|
Op het plein van de moskee liggen belangrijke figuren begraven. |
|
Vijfvoudig terras. |
|
Schuilen in de schaduw. |
|
Elk venster uit Ć©Ć©n stuk marmer gemaakt. |
|
Een vlonder voor muzikanten. |
|
Akbar was dol op olifanten. Hij gebruikte ze zelfs om criminelen mee te vertrappelen. |
|
Op het plein speelde Akbar Mens erger je niet met minnaressen als levende pions. |
|
Van boven naar onder: Islamitische, Christelijke en Hindoe motieven. |
Als we zelf nog wat
rondstruinen na de rondleiding, ontmoeten we een grote Indiase familie die ons
heel interessant vindt. Men stelt bijzondere vragen zoals: bestaan er vliegtuigen
in Nederland en hoe ziet de euro eruit. Na het vragenuurtje volgt een
fotosessie met alle gezinsleden. We slenteren nog wat langs de rode bouwwerken
en knalgroene tuinen en als we het niet meer uit houden in de brandende zon
gaan we terug naar Agra. Vanaf het dakterras genieten we nog Ć©Ć©n keer van de
Taj Mahal.
|
De Taj Mahal. In het avondlicht nog mooier. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten