Xian: De lente, de moslimbuurt en het Terracotta Leger

De dag dat we aankomen in Xian, arriveert ook de lente. Het zonnetje schijnt, de bomen staan in bloei en iedereen lijkt vlinders in de bol te hebben. Fijn!

Luv is in the air.

Ook in Xian verblijven we in het oude deel van de stad, althans, het gedeelte van de stad dat binnen de oude stadsmuur valt. Van een oude stad kun je niet echt spreken. De oude Beltoren staat inmiddels op een rotonde en de Drumtoren tussen grote winkelcentra.

Achter ons hostel ligt het Moslimkwartier, een wijk waar al eeuwen moslims de dienst uitmaken. We nemen er ’s middags een kijkje en worden overrompeld door de drukte. Het is duidelijk een toeristische trekpleister met honderden eetstalletjes en winkeltjes. Maar, het heeft zijn charme. We roepen vandaag uit tot snackjesdag en proberen van alles en nog wat. Ook bezoeken we de grote Moskee, een bijzondere mix tussen Chinese en Arabische architectuur.
Een van de vele eetstalletjes.

Chinese bouwstijl, Arabische tekens.

De volgende dag pakken we de bus naar het Terracotta leger, dat net buiten de stad ligt. Het park waarin het leger en de tombe van de keizer Qin Shi Huang ligt, is van alle gemakken voorzien en bijzonder goed onderhouden. Dat verrast ons een beetje, we hadden het misschien allemaal wat krakkemikkiger verwacht.

Een zittende boogschutter, een van de drie beelden die je van dichtbij kunt bekijken.

Geen beeld is hetzelfde.
Een beeld dat net opnieuw in elkaar gepuzzeld is.


















Gezellig druk.

We bezoeken alle drie de hallen waarin de opgravingen plaatsvinden. Het leger werd pas in 1974 per toeval ontdekt en er wordt nog steeds werk verricht. De beelden maken veel indruk. We vinden het mooi dat de soldaten, officiers en generaals zijn afgebeeld zoals ze opgesteld stonden. Ze zijn niet groter of machtiger afgebeeld als bijvoorbeeld de grote wachten bij tempels. De optelsom van alle beelden is wat ontzag inboezemt. Ondanks de hordes met selfiesticks gewapende Chinese toeristen, nemen we de tijd om de beelden op ons in te laten werken. 

De dag erna huren we een fiets op de stadsmuur. Vanaf de hoge muur is het genieten van het uitzicht, beide kanten op. Maar de drukte in het park om de muur maakt ons zo nieuwsgierig, dat we voor we rond zijn afstappen.

We lopen via het park terug richting ons hostel en krijgen een goede indruk van hoe een zondag in het park er in China uitziet. Er wordt gedanst, gevliegerd, gesport en muziekgemaakt. Parkietjes worden uitgelaten in hun kooi en er wordt openlijk getai-chi’ed door de dames en stiekem gegokt door de heren.

Bovenop de stadsmuur. Breed en lang genoeg om op te fietsen.


Oude tradities, nieuwe tempels.
Nieuwjaarsdecoraties ontwijken.


Dansen en sjansen in het park.

Samen muziek maken. Zangers uit het publiek wisselen elkaar af.
Met de lente in onze bol en de kou van Pingyao uit onze kleren wordt het tijd om weer verder te gaan, maar Xian bevalt ons wel.

Kiki en Mathieu

Volg ons op onze reis rond de wereld.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten