De dag dat we aankomen in Xian, arriveert ook
de lente. Het zonnetje schijnt, de bomen staan in bloei en iedereen lijkt vlinders
in de bol te hebben. Fijn!
|
Luv is in the air. |
Ook in Xian verblijven we in het oude deel van
de stad, althans, het gedeelte van de stad dat binnen de oude stadsmuur valt.
Van een oude stad kun je niet echt spreken. De oude Beltoren staat inmiddels op
een rotonde en de Drumtoren tussen grote winkelcentra.
Achter ons hostel ligt het Moslimkwartier, een
wijk waar al eeuwen moslims de dienst uitmaken. We nemen er ’s middags een
kijkje en worden overrompeld door de drukte. Het is duidelijk een toeristische
trekpleister met honderden eetstalletjes en winkeltjes. Maar, het heeft zijn
charme. We roepen vandaag uit tot snackjesdag en proberen van alles en nog wat.
Ook bezoeken we de grote Moskee, een bijzondere mix tussen Chinese en Arabische
architectuur.
|
Een van de vele eetstalletjes. |
|
Chinese bouwstijl, Arabische tekens. |
De volgende dag pakken we de bus naar het
Terracotta leger, dat net buiten de stad ligt. Het park waarin het leger en de
tombe van de keizer Qin Shi Huang ligt, is van alle gemakken voorzien en
bijzonder goed onderhouden. Dat verrast ons een beetje, we hadden het misschien
allemaal wat krakkemikkiger verwacht.
|
Een zittende boogschutter, een van de drie beelden die je van dichtbij kunt bekijken. |
|
Geen beeld is hetzelfde. |
|
Een beeld dat net opnieuw in elkaar gepuzzeld is. |
|
Gezellig druk. |
We bezoeken alle drie de hallen waarin de
opgravingen plaatsvinden. Het leger werd pas in 1974 per toeval ontdekt en er
wordt nog steeds werk verricht. De beelden maken veel indruk. We vinden het
mooi dat de soldaten, officiers en generaals zijn afgebeeld zoals ze opgesteld
stonden. Ze zijn niet groter of machtiger afgebeeld als bijvoorbeeld de grote
wachten bij tempels. De optelsom van alle beelden is wat ontzag inboezemt. Ondanks de hordes met selfiesticks gewapende Chinese toeristen, nemen we de tijd om de beelden op ons in te laten werken.
De dag erna huren we een fiets op de stadsmuur.
Vanaf de hoge muur is het genieten van het uitzicht, beide kanten op. Maar de
drukte in het park om de muur maakt ons zo nieuwsgierig, dat we voor we rond
zijn afstappen.
We lopen via het park terug richting ons
hostel en krijgen een goede indruk van hoe een zondag in het park er in China
uitziet. Er wordt gedanst, gevliegerd, gesport en muziekgemaakt. Parkietjes
worden uitgelaten in hun kooi en er wordt openlijk getai-chi’ed door de dames
en stiekem gegokt door de heren.
|
Bovenop de stadsmuur. Breed en lang genoeg om op te fietsen. |
|
Oude tradities, nieuwe tempels. |
|
Nieuwjaarsdecoraties ontwijken. |
|
Dansen en sjansen in het park. |
|
Samen muziek maken. Zangers uit het publiek wisselen elkaar af. |
Met de lente in onze bol en de kou van Pingyao
uit onze kleren wordt het tijd om weer verder te gaan, maar Xian bevalt ons
wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten