Pingyao: Old meets new

Met 300 kilometer per uur flitsen we van Beijing naar Pingyao. Die supersneltrein bevalt ons wel. Ook al zitten we tweede klas, er is meer dan genoeg beenruimte, gratis stroom en gekookt water.

Het landschap is mooi, maar wordt al snel wat voorspelbaar. Tussen de steden zie je eindeloos veel kleine akkertjes, vaak gebouwd op terrassen, afgewisseld met stoffige dorpjes, waar grijze rook uit kleine schoorstenen kringelt. De steden worden allemaal ver voor aankomst aangekondigd door de ontelbare flats die aan de grenzen van de stad gebouwd worden. Elke stad krijgt wel 10, 20, 30, 40 van die nieuwe flats, het gros lijkt leeg te staan. Wie moet hier toch in Godsnaam komen wonen? We kijken onze ogen uit.

In Pingyao rijden we met de bus door zo’n nieuwe verticale wijk. Er ligt al een driebaansweg vanaf het station, maar er woont nog niemand. Eindhalte, de ingang van de oude stad, de reden dat we hier zijn.

Pingyao.
In de dagen die volgen, trotseren we de kou om de oude stad te verkennen. In Pingyao werd de eerste bank van China gesticht en het Westerse aandelensysteem geïntroduceerd. In veel van de oude gebouwen zijn daar musea over te vinden, die een interessante blik bieden op het leven in China zo tussen 1800 en 1900. Met één kaartje bezoek je al deze gebouwen en twee tempels en onderweg loop je door sfeervolle straatjes en steegjes. Vooral het gluren op binnenpleintjes waar mensen nog steeds wonen is spannend.



Main street Pingyao. 
Vriezen dat het kraakt.


Piepklein huisje. De posters van Nieuwjaar hangen nog.

Gebedshangers met wensen erop geschreven.
Kungfu panda. En ja, sneeuw.
Handjes warmen boven briketten.
Mooi binnenplaatsje.
Met hetzelfde kaartje lopen we ook een stuk over de oude stadsmuur, wel tien meter hoog met om de haverklap grote wachttorens. Het contrast tussen binnen en buiten de muur is enorm. Buiten; druk verkeer, neon verlichting, luide muziek en winkels, winkel, winkels. Binnen; meer rust, laagbouw en minder getoeter. En dat vat Pingyao mooi samen: een prachtige clash van oud én modern China.

De stadsmuur. Imposant.
Bijna tijd om weer te gaan eten.

Vloerverwarming op kolen. Lekker, maar alles rook naar rook na drie dagen.

Rummikub club. 
Pingyao by night.


Het uitzicht vanaf het station. Wordt dit allemaal nog volgebouwd? Nou ja, op naar Xian.

Kiki en Mathieu

Volg ons op onze reis rond de wereld.

1 opmerking:

  1. Rummikub, goed gezelschap en een dekentje. Wat wil een mens nog meer?
    Ziet er allemaal heel mooi en bijzonder uit :)

    Chow chow! X

    BeantwoordenVerwijderen