Met de normale mensentrein reizen we van Xian
naar Hua Shan. Wat spartaanser dan de supersneltrein, maar nog steeds comfortabel.
Prima stoelen, elke wagon heeft een eigen conducteur die ook schoonmaakt en er
wordt allerlei eten en drinken verkocht.
Het publiek is veel gemengder dan in de
supertrein. Noeste dagarbeiders met hun hele hebben en houden in grote tassen
geknoopt, families, maar ook zakenmannen en Chinese toeristen. Iedereen heeft
een smartphone en gebruikt hem ook. Om soaps te kijken, hardop te bellen of
muziek te luisteren. Alles dwars door elkaar. Maar er wordt ook gezongen,
gekaart en borreltjes gedronken.
Bijna tijd om uit te stappen.
In Hua Shan kom je om de berg Hua Shan te
beklimmen. Een kolos van 2160 meter hoog. Op internet gaan verhalen rond van de
meest dodelijke hike op aarde, maar dat is onzin. De berg is tot aan de top
voorzien van makkelijk te bewandelen paden en trappen, we zien zelfs vrouwen op
hoge hakken omhooggaan. Steil is het soms wel.
Met een Oostenrijkse kabelbaan roetsjen we
naar de Westingang. Een Chinese medepassagier met hoogtevrees houdt de hele rit
zijn ogen dicht. Samen met zijn maten lachen we erom.
Het ritje in de kabelbaan is al spectaculair.
Wakker worden.
Als eerste wandelen we naar de westelijke piek
(2038 m), waar een trap die in de rots is uitgehakt ons naar de top leidt.
Langs de hele trap zijn slotjes en rode lintjes aan de reling gehangen.
De trap met aan de top, een kleine tempel.
Een kleine trap, waar je kon poseren. Net echt.
Genieton.
Daarna klimmen we naar de zuidelijke piek
(2160 m). Daar is de beroemde ‘Plank Walk in the Sky’. Via een trap van ijzeren
staven laat je je afzakken op een pad van planken dat lang de rots loopt. Al schuifelend
kijk je in een afgrond van een paar honderd meter diep…
Gewoon op je bordeelsluipers die trap af.
Moed. In schoenen.
Spitsuur op de terugweg.
Als laatste lopen we door naar de oostelijke
piek, de piek met naar onze mening de mooiste uitzichten. Je kunt er in
meerdere windrichtingen over de bergen uitkijken. De zon breekt door en onze
dag kan niet meer stuk. We nemen onze tijd, maken foto’s en wandelen relaxt
terug naar de kabelbaan. Honderd doden per jaar? Wij vinden het moeilijk te
geloven.
Het zonnetje breekt door.
Klein uitkijkpunt op een van de pieken.
Wilde lynx.
In Huashan zagen we op het plein buiten de tempel mannen oefenen op een kungfu routine met zwepen. De zweepslagen klonken zo hard als vuurwerk.
Hallo Reizigers! Fijne verhalen en prachtige foto's, voor geen geld was ik op de ladder afgedaald en over die planken geschuifeld... Respect dat jullie het wel deden! We lezen snel weer verder, lopen een beetje achter. Dikke knuffel van de Heskies ;-)
Welkom op ons blog. Hier lees je meer over onze wereldreis waar we in begin 2016 aan begonnen. De voorbereidingen, de bestemmingen, het eten, onze ervaringen en meer.
Gauw even gekeken ; mooie impressie en sfeerbeelden. Ga zo door! Groeten van ons Pap en Mam
BeantwoordenVerwijderenWow, wat een afgrond! Ik geloof niet dat ik het jullie na doe op die houten planken....
BeantwoordenVerwijderenJaime
Hallo Reizigers! Fijne verhalen en prachtige foto's, voor geen geld was ik op de ladder afgedaald en over die planken geschuifeld... Respect dat jullie het wel deden!
BeantwoordenVerwijderenWe lezen snel weer verder, lopen een beetje achter. Dikke knuffel van de Heskies ;-)