Samen de wereld rond

Vanuit de trein is de overgang tussen Suzhou en Shanghai nauwelijks zichtbaar. Slechts één piepklein stukje platteland lijkt de twee grote steden van elkaar te scheiden. En zelfs daar worden huizen al gesloopt. Zonde, want het lijkt er mooi wonen.

Als we in Shanghai het metrostation People’s Square uit lopen, stappen we direct downtown Shanghai binnen. Een bijzondere mix van oude statige gebouwen, nieuwe wolkenkrabbers, rommelige laagbouw en een brede doorgaande weg. Het voelt niet per se Aziatisch. Eerder Amerikaans. Men stopt er zelfs voor zebrapaden.
Diezelfde middag lopen we naar The Bund, het stuk rivierkade waar het allemaal begon. Hier vestigden handelsondernemingen en banken uit Engeland, Amerika en Frankrijk zich, waardoor Shanghai uitgroeide tot een metropool. Aan de ene kant van de rivier zie je de oude gebouwen nog staan, aan de andere kant, de beroemde skyline van Shanghai. Het lijkt net Rotterdam.

The Bund.

Old meets new meets old.

De bezemwagen.

Op dag 2 bezoeken we ’s ochtends M50. Een verzameling galeries en designwinkels gevestigd in een oude fabriek. De muur langs de weg waar M50 aan zit is de enige hall of fame van Shanghai, als we het goed begrepen hebben.

Een klein deel van de muur aan Moganshan Road.

Kijken naar kunst van Zhao Yang.

Vrolijkheid.

Een paar van de M50 gebouwen.

’s Middags gaan we op zoek naar de werkplaats van Shanghai Customs. In een straat vol piepkleine werkplaatsen - hokken eigenlijk, waar op de stoep gesleuteld wordt - vinden we Matthew, de man achter Shanghai Customs. Hij vertelt ons over zijn plannen om met hulp van Chinese fabrikanten, onderdelen en complete motors te gaan exporteren. Hij laat ons een nieuw prototype zien en ik mag een ritje maken op zijn elektrische scooter, waar bijna iedereen hier op rijdt. Meeepmeeeeep.

Custom street.

Het prototype tracker model van Shanghai Customs.

Dag 3 brengen we door in de oude Franse buurt. Te voet bewonderen we de oude huizen en gebouwen en stranden bij het Propagandamuseum. In de kelder van een appartementencomplex zijn propagandaposters te zien van de laatste tachtig jaar. Erg gaaf om te zien hoe de stijl, boodschap en toon van de posters met de tijd is veranderd. Stelletje Westers tuig.

Klein maar fijn.

De straten van China hingen vroeger vol met handgeschreven manifesten op goedkoop papier.

Een van de meest gedetailleerde posters. Deed ons denken aan het werk van Robert Crumb.

De atoombom verheerlijken. Why not.

De laatste dag in Shanghai is een zondag, die we in het park doorbrengen. Ook bezoeken we ‘Old Town’, maar net als twee andere oude wijkjes in Shanghai, blijkt dit een tourist trap te zijn. Alleen maar winkeltjes. We zijn er snel uitgekeken.

Shanghai gaf ons gemengde gevoelens. Het is misschien teveel nieuw China of te Westers voor ons, te gelikt. Een indrukwekkende stad, daar is geen twijfel over mogelijk, maar na vier dagen waren we er ook wel klaar mee.

Money makings.

Ook in Shanghai worden zoons en dochter aangeprezen door hun ouders.

Gezellig shoppen in een van de oude wijkjes.